Zoals de meeste al eerder hebben gelezen mijn neefje is in ’91 ontvoerd op 4 jarige leeftijd.
Hij heeft echt een verschrikkelijk leven gehad….nog steeds…
Meegenomen naar Algerije en daar achtergelaten bij vreemden….een stiefmoeder…
Een stiefmoeder die hem niet kon uit staan…
Ze sloeg hem…waarom?? Omdat ie anders was…niet van haar…een deel van een man die haar niet genoeg aandacht geeft…
Hij heeft heel lang niet geweten dat zij niet zijn moeder was…
Hij zag er anders uit dan de rest daar…Hij begon vragen te stellen…
Waarom zie ik er zo anders uit dan de rest?? Gelukkig is hij er eindelijk achter gekomen op 16/17 jarige leeftijd…dat zijn moeder in Nederland woont …een vrouw die helemaal niet lijkt op de rest…blond…blank
Hij wilt terug…terug naar Nederland….naar familie die hem wel wilt….maar…hij heeft helemaal geen legitimatie….geen geboorte uittreksel…geen paspoort…geen bewijs…helemaal niks…
Hier in Nederland zou je nog wel wat kunnen doen…hulp kunnen krijgen van instanties…
Maar daar in Algerije…zonder hulp …zonder bewijsstukken…zonder familie…kun je het vergeten…je bent illegaal…Je bent niets…niets waard…
Ik wist dat het slecht met hem ging maar dat het zo slecht met hem ging…nee…. het doet me enorm pijn… te weten dat er niemand is die hem helpt…die moeite doet… hem het gevoel geeft dat ze van hem houden…geven…
Via via heb ik te horen gekregen dat zijn moeder de zoektocht heeft opgegeven…
bang is om hem te zien… bang is omdat ie op zijn vader zou lijken qua karakter…
JA ik kan het ook wel gedeeltelijk begrijpen…. maar het is je zoon…je hebt hem op de wereld gezet…
maar hoe is dat mogelijk hij is helemaal niet opgevoed door zijn vader zijn… zijn vader is er nooit geweest….op een paar telefoontjes na…
Hij had het te druk met stelen …proberen geld te verdienen op wat voor manier dan ook in Nederland/ België…. Hij bekommerde zich niet om zijn zoon..hij zat liever in de cel
Een zoon die nu zwerft op straat…en niemand heeft…
Wetende dat mijn neefje er helemaal alleen voor staat… hopende en zoekende naar Hulp…
Hoe kan ik dan nog rustig slapen….het is familie…Hij weet niet eens van mijn bestaan
Hij was te jong om zich mij te herinneren….En ja misschien heeft ie bepaalde karakter eigenschappen waar ik echt helemaal niks mee heb… en misschien niet eens kan uitstaan…
Maar ik geeft niet op….ik weet hoe het is om niet geliefd te voelen door je eigen familie…
Niet te kunnen steunen op je eigen familie…dat je eigen familie je in de steek laat…
en ja misschien kan ik hem helemaal niet helpen omdat ik geen directe familie bent…
Geen moeder …geen vader…. maar ik beloof je Karim….
Ik zal alles op alles zetten om je te helpen…
Via Facebook ben ik in contact gekomen met Stichting Kindje ontvoerd…
een vrijwilliger Yvonne Sullot… ze heeft me geholpen met het vertalen van verschillende sites…en een brief op te stellen in het Arabisch…
Haar kinderen waren ook ontvoerd…ze heeft jaren voor ze gevochten…
Karim …Ik ga voor je vechten…met hulp van de Yvonne…
En Janny…als je dit leest
Ik weet hoe moeilijk het vast voor je moet zijn…
Ik weet dat je zeker nog heel veel liefde voor hem hebt en om hem geeft…
Beschouw dit alsjeblieft niet naar een beschuldigende vinger…Ik heb de liefde gezien die je voor hem hebt en de pijn die de hele situatie heeft bezorgd…
Dat is ook 1 van de redenen dat ik dit nu doe…Je staat op me netvlies gebrand…
Toen kon en was ik niet in staat om jullie te helpen…Nu wel…
We zouden je zo hulp heel erg op prijs stellen…
We zijn je niet vergeten…nooit vergeten! onthou dat…
Ondanks dat het misschien lijkt dat je er alleen voor staat…we zijn er!
Who? 